مهاجرتویزای پناهندگی

*پناهندگی مالزی*

با اینکه از نظر بسیاری از افراد ساده لوح و بی خبر از اطلاعات کارآمد مهاجرت، پناهندگی نیز یکی از روش های مهاجرت به مالزی است. اما به قدری این مسیر عواقب خطرناک و جبران ناپذیر به همراه دارد؛ که بهتر است آن را مسیری برای پایین تر آوردن سطح زندگی بدانیم تا مسیری برای ارتقای کیفیت زندگی، در این مقاله به چرایی این موضوع می پردازیم. و بررسی میکنیم که به چه دلایلی پناهندگی آخرین گزینه برای مهاجرت است. حال آنکه مسیرهای بهتری همچون مهاجرت تحصیلی به مالزی، مهاجرت کاری، مهاجرت با ثبت شرکت و … وجود دارند که بسیار به نفع تر و کم ریسک تر برای مهاجرت هستند.

مهاجرت به مالزی از طریق پناهندگی

در چند دهه اخیر، کشور مالزی پذیرای قشر کثیری از کارگران مهاجر و پناهندگان بوده است. بر اساس نظر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) در سال 2018، تقریبا 154000 پناهجو و پناهنده، 5-4 میلیون کارگر و 13000 نفر دیگر بدون اخذ اقامت به مالزی مهاجرت کرده اند. البته که مطمئنا این آمار به این تعداد ختم نمیشود.

با این حجم از تعداد اقشار مختلف پناهنده در مالزی، در این کشور هیچگونه ملی پناهنده یا چارچوب سیاست، مرتبط وجود ندارد. در مالزی، هرگونه ورود غیر قانونی یا اقامت پناهندگی، همراه با مجازات بوده و جرم محسوب میشود. دولت مالزی تفاوتی بین جماعت کارگر و پناهنده قائل نیست. حتی اگر طریق کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، پناهندگی خود را ثبت و اخذ کرده باشند.

دولت مالزی از جمله کشورهایی است که معاهدات مربوط به رعایت حقوق پناهجویان را امضا ننموده است. همینطور پیگیری وضعیت پناهجویان بازداشتی در این کشور بسیار سخت است. طبق گزارشات بدست آمده از کمپ های پناهندگی مالزی، پناهندگان با وضعیت بسیار دشواری به سر میبرند. به حالتی که بیش از 22 نفر در یک اتاق کوچک، بدون امکانات بهداشتی و حتی آب آشامیدنی و … زندگی میکنند. پناهجویان اکثرا اقشار فقیر شرق آسیا هستند.

قوانین “پناهندگی” در مالزی 2021

همانطور که در بالا گفتیم. در مالزی هیچگونه قانون داخلی و یا اداری برای پناهندگان و احقاق حقوق برای آنان وجود ندارد. از ماه سپتامبر 2014 تعداد پناهجویان ثبت شده در UNHCR به بیش از 15000 نفر رسیده است. این پناهجویان علاوه بر اینکه دائما در معرض خطر دستگیری و بازداشت قرار دارند؛ دسترسی به اشتغال امن و قانونی و حقوق اساسی مانند وضعیت قانونی، برخورداری از آموزش رسمی و حمایتی از سمت قانون ندارند.

مظنونین ورود غیر مجاز به مالزی، با استناد بر قانون مالزی، مستحق بازداشت خواهند بود. بازداشت شدگان به زندانهای مالزی منتقل خواهند شد. این بازداشت به طور معمول بین 16 ماه الی 5 سال به طول خواهد انجامید. و دائما با بازبینی های مکرر قضایی، بررسی میشود. سازمان امور مهاجرت مالزی، تحت قوانین مهاجرت عمل میکند. براساس این قانون، مجازات افراد بدون مجوز ورود به مالزی، محرمانه و سختگیرانه خواهد بود. این مجازات حتی شامل پناهندگان ثبت شده نیز هست.

برای یک مهاجر غیر قانونی همواره ترس و دلهره و احساس ناامنی مخصوصا ترس از دستگیری وجود خواهد داشت. مخصوصا برای پناهندگان ثبت نشده در دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، در تمام سنین این موضوع تاثیرگذار خواهد بود. حتی امکان اینکه کودکان در راه مدرسه نیز دستگیر شوند وجود دارد. این کودکان پس از بازداشت، از خانواده ها جدا شده و با سایر بزرگسالان در بازداشتگاه به سر خواهند برد.

با این که کشور مالزی قصد در وضع قوانین جهت بهبود شرایط پناهجویان را دارد. اما تا به امسال یعنی سال 2021 اوضاع همچنان برای پناهندگان دشوار و سخت بوده است.

شرایط کمپ ها و بازداشتگاه های مالزی

شرایط بازداشتگاه های مالزی برای پناهجویان بسیار نا به سامان است. نبود شرایطی مانند بهداشت فضا و افراد، و غذای کافی و مغذی و دسترسی به خدمات پزشکی باعث بروز بیماری های وخیم بسیاری در بین پناهندگان شده است.چندین بلوک را اداره کل امور مالی مالزی، به صورت بازداشتگاه در امده که بسیار ناکارآمد و نا امن هستند.

کمیسیون حقوق بشر مالزی  (SUHAKAM) ، شرایط این مراکز را غیر انسانی میداند. چرا که در سالهای 2014 و 2016، 161 نفر از پناهجویان در حال دست و پنجه نرم کردن با بیماری های مهلکی کشف شدند. متاسفانه کشور مالزی جز امضا کنندگان کنوانسیون پناهندگان سازمان ملل در سال  1951 نبوده و با توجه به قوانین بین المللی برای پذیرش پناهندگی، مشاغل و تحصیلات به پناهندگان دارای قانون خاصی نمی باشد. گرچه که مالزی جزو کشورهای متعهد و امضا کننده کنوانسیون حقوق بشر از کودک (CRC) سازمان ملل متحد بوده و این کشور جزو حامیان کودکان محسوب میشود.

بنا به این دلیل در بسیاری از پروژه های اخیر، توجه این کشور به سمت ایجاد شرایطی برای بهبود اوضاع پناهندگان، مخصوصا کودکان متمرکز شده است.مثلا در سال 2015،برنامه ملی توسط دولت مالزی به تصویب رسیده که مورد تایید و قبول  کمیسرهای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد هم هست.

محدودیت ها(مشکلات) و معضلات پناهندگی در مالزی

صحبت از تغییر در شرایط برای بهبود اوضاع پناهجویان در مالزی بسیار است. و تاکید بر بهبود وضعیت قانونی پناهجویان دارد. اما به هر صورت پناهندگان در حال حاضر حتی دسترسی قانونی به مدارس دولتی هم ندارند. حتی نمیتوانند از مدارس خصوصی بهره ببرند. در نتیجه اجبار به تحصیل در مدارس تحت حمایت NGO میپردازند که آن هم به هیچ عنوان منابع و فضای کافی مناسب ندارد. با وجود چنین شرایطی، بسیاری از کودکان مجبور به کار در فضا و کارخانه ها میگردند. و در شرایط سخت به جای تحصیل به کار می پردازند. 

علاوه بر پناهجویان ، پناهندگان نیز از حق کار کردن محرومند. هر کس مخصوصا از این قشر در مالزی به کار کردن به صورت غیر قانونی بپردازد به کمپهای مخوف اداره مهاجرت فرستاده خواهد شد. این شرایط باعث استثمار پناهندگان جویای کار توسط کارفرمایان شده. و آنها با پرداخت یک دهم حقوق قانونی یک کارگر، چندین برابر از پناهندگان کار میکشند. همینطور فرزندان پناهندگان نیز از تحصیل در مدارس محروم خواهند بود.

کمیساریای پناهندگان سازمان ملل، تنها مرجعی است که توانایی تلاش برای پناهندگان رسمی بازداشت شده داشت. اما به دلایل فساد در سیستم داخلی این ارگان، این وجهه را از دست داد. و حتی نتوانسته برای تحصیل پناهندگان در مالزی نیز اقدامی انجام دهد.

خطرات پناهندگی به مالزی

به طور کلی و خلاصه از معضلات پناهندگی و پناهندگان در مالزی میتوان اینگونه نام برد:

  • خطر بسیار دستگیری و زندانی شدن
  • اعمال سایر مجازاتهای کیفری(از جمله caning) و مجازات بدنی و اخراج از کشور مالزی
  • عدم حمایت کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد
  • حتی در صورت ثبت و مورد تایید بودن پناهنده، تضمینی برای حمایت آنان نیست
  • عدم دسترسی به مراقبتهای بهداشتی
  • نداشتن اجازه کار و بدرفتاری بسیار از سمت کارفرمایان و حتی اجتماع در صورت اشتغال به کار
  • عدم حمایت از سمت قانون و دولت و هیچ ارگان دیگر
  • نداشتن اجازه تحصیل و برخورداری از حتی حق زندگی عادی

پناهندگی به مالزی و مسیرهای بهتر برای جایگزینی

با وجود اینکه در مقاله ارائه شده خدمت شما عزیزان، مسائل مختلف پناهندگی در مالزی مورد بررسی قرار گرفت. این مسیر به هیچ عنوان از نظر هیچ موسسه و وکیل معتبری، پیشنهاد نمیگردد. این مسیر دارای مضرات و محدودیتهای بسیاری است که بسیاری از افراد را در شرایط بسیار وخیم زندگی قرار داده است. شاید پناهندگی به کشوری دیگر، برای بعضی افراد آخرین راه نجات زندگی شان باشد. مثلا افرادی که به انواع مختلف در کشور خود، مورد تهدید و آزار و اذیت های روانی، جانی، مالی و … هستند .

اما میدانیم که به صورت کلی، اولین قصد از مهاجرت در تمام انسانها، در وهله ی اول، شروع زندگی بهتر از هر نظر و به دست آوردن آرامش و رفاه بیشتر است. 

اما با شرایطی که از مسیر گفته شده یعنی پناهندگی به مالزی، بررسی کردیم. نه تنها سطح کیفیت زندگی شما ارتقا نخواهد یافت. بلکه به مراتب سطح کیفی و دیگر ابعاد زندگی شما دچار پسرفت های، گاهن بی برگشت و جبرانی خواد شد. لذا چنانچه متقاضی مهاجرت به کشوری دیگر اعم از مالزی هستید. بهتر است با تحقیق و مطالعه بیشتر، با توجه به شرایط حال حاضر خود و بهره گیری از مشاوره وکلای مجرب، مسیرهای قانونی و سازنده تر مهاجرت به مالزی را مورد بررسی قرار دهید. مسیرهایی همچون، مهاجرت به مالزی از طریق کار،مهاجرت به مالزی از طریق تحصیل، مهاجرت به مالزی از طریق سرمایه گذاری و …

بررسی تمامی این مسیرها، به صورت مقاله ای جامع در این سایت به تحریر در آمده است. که میتوانید با مراجعه و مطالعه آنها تصویر ذهنی خود را از مهاجرت، شفاف تر نمایید.

سخن پایانی مجله مهاجرت

با این وجود که مالزی، جزو مقاصد بارز برای کارگران و پناهندگان، بوده و میلیونها مهاجر و کارگر از سال 2018 در کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان (UNHCR) ثبت شده اند. با این حال قوانین و 4 چوبی مبنی بر رسیدگی به شرایط و اوضاع این افراد در مالزی موجود نمیباشد. هرگونه اقامت غیرقانونی در مالزی با مجازات رو به روست. و این قشر بدون تفاوت از طبقه اجتماعی همه با هم در یک سطح مقایسه خواهند شد و از نظر جامعه این افراد، در سطح بسیار پایینی از جامعه جایگذاری میشوند.

بهتر است برای مهاجرت از مسیرهایی که در شان و سطح شما و عزیزانتان است بهره گیرید، و با دنبال کردن دیگر مسیرهای مهاجرتی به قیمت به خطر انداختن زندگی خود و عزیزانتان؛ حاضر به هرگونه مهاجرتی از کشور خود نشوید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا